I wreszcie meta, około 21:30, okazało się, że nadłożyłam kilometrów, bo powrót nie był przez Świnoujście Port, tylko najkrótszą drogą. Ja jednak już wtedy nie miałam GPSa i dlatego pewnie tak pojechałam. Ale najgorsze było to, że dowiedziałam się dopiero na mecie (taki jest skutek niechodzenia na odprawy techniczne), że przepaki dostępne będą jutro przed oficjalnym zakończeniem. A ja od razu planowałam wracać do domu, przyjechałam autem, bo to blisko a nie ma to jak kąpiel we własnej wannie i spanie w swoim łóżku.Dobrze, że Ola z Łukaszem zostawali do poniedziałku, więc tylko odebrałam sobie swoje smrodki z autostrady na drugi dzień. Medalu do dziś nie mam, pewnie będzie razem z koszulką, a jak nie to za niecałe 2 tygodnie znowu będę w Świnoujściu to sobie odbiorę.Widziałam w relacjach innych uczestników, że jest bardzo ładny i imienny do tego:)
Dziękuję za kibicowanie Kotu, Magii, Starszej i Łukaszowi, Oli P, mojej Mamie, Ronanowi, Przemkowi (STK). Dawaliście mi kopa, nawet jeżeli rzadko czytałam wiadomości, bo mimo iż miałam powerbank to nie wzięłam do niego kabelka. Dziękuję również wszystkim osobom na punktach kontrolnych, niezwykle uprzejmym mimo wielu godzin spędzonych na pomaganiu jadącym. I ciągle im się chciało, nawet po 15 godzinach. Aha - jeszcze po 12 latach jazdy na rowerze dowiedziałam się, że trzeba pompować koła przed  KAŻDĄ jazdą. Chłopaki w Podjuchach mnie podpompowali i od razu było szybciej, ale też i niestety bardziej twardo.Jak coś mi się jeszcze przypomni to dopiszę:)
Dziś jest czwartek a ja już zupełnie nie odczuwa skutków tej długiej jazdy. Rower mam teraz ustawiony rewelacyjnie, mimo iż śmieją się z mojej uniesionej kierownicy. Mi tak jest wygodnie i nie zamierzam nic udoskonalać. Jeszcze tylko trochę odeśpię i będę jak nówka. Ale zdania co do maratonów na pewno nie zmienię.

Kilka zdjęć ze startu:)